İşte böyle biri Şiiri - Mehmet Halil

O, özgürlükle gelenek arasında
Bir kuş gibi, çırpınarak yorulan
Muhtemel imkanların uzağında,
Bir hayatı benimsemiş! Sıradan.

Bir radar detayları kaçırmayan
Kısık gözlerle alanı tarayan
O bir gelişen hayat savaşçısı
Köhnemiş arka planları vuran.

Seçip yalnız yaşama deneyini
O, ruhsuz kaba aşıklardan kaçan
Doldurup yalnızlığın geçidini
Melenkolik hayatına tutunan.

O filizi yeşeren tohum gibi
Zamanı gelince terk eden evi
Çocukları hazırlayan sınava
Örnek, çalışkan, mükemmel ana.

Hem öğretmen, hem öğrenci hayatta
Nesnel ve tinsel hayatı okuyan
O benim yoldaşım her an yanımda
Maddi, manevi desteğini sunan.

Seçici biri ortak çalışmada
Ortamı bulunca iyi içici
Bir de sohbet gelince masaya
Ondan fışkırır yaşama sevinci.

O bir insan ‘tutunma’ oyununda
En yakın dostu dizüstü yanında
Oyunlar bırakacak devrederken
Şimdi tuttuğu yaşam nöbetinden.

Bir insan tanıdım ki o bambaşka
Aşık insana, hayvana, ağaca
Kaçırmaz hiçbir şeyi kısık gözleri
Benim yoldaşım! İşte böyle biri.