İşte Bizim Köy Serencamımız

Mülâyim bey bana ne haber dedi
Bizim köyde gergedanlar kudurdu
Köyden geldiğimi kimler söyledi
Dedi dilsiz nûri bana duyurdu

Ebleh hüsnü desen toku doyurdu
Topal Memiş aya merdiven kurdu
Tek bacak Nûrinin bastığı kordu
Yarış meydanında Dursunla Durdu

Cevâhir kelepir pazarlarında
Muzaffer saklanır mezarlarında
Mücâhidler serhad nazarlarında
Vatansızlar işgâl edince yurdu

Hahamı, Papazı Mescide kattı
Onlar mesciddeki hasırı sattı
Müezzin müzevir yolunu tuttu
Satılmış; sâdık’a aslını sordu

Sütü bozukların ermeni artin
Peşine taktığı derleme martin
Tipisi boranı kavurur sertin
Devlet bin yıldızlı bir otel kurdu

Gündüzün gözü kör Gazanfer mefluç
Cihangire revâ görüldü huruç
Muhterem doğarken eyledi uruç
Muzdarip Müstakim bağırıyordu

Hakikâti eğip yamup bükerken
Orada üç canı ipe çekenken
Umûmi milleti dibe dökerken
Mazlumu peşine çağırıyordu

Topal mehmet göçtü kaldı gerisi
Gâvûrcu, omuzda soba borusu
Keme davul çalıp gece yarısı
Tehlike var diye bağırıyordu

Kel Veyselin Sabri girdi kabire
Kelepiri koymak için habire
Uğraşırken dana Veli’yle bire
Koca öküz gibi böğürüyordu

Aydaş veli eğitimi yoğetti
Ala Feyzi terziliği öğüttü
B..klu Osman güzelliği yoğetti
Bakınca dağları deviriyordı

Göncü hasan çakıcının evini
Yapar iken ayarladı gelini
Askerdeki kocasından elini
Çekince her yeri seğiriyordu

El içine girmez idi Memili
Rahmetl’oldu mucukların Kâmili
TadAhmedin dalar almaz Cemili
Şöyle böyle bulduğunu yiyordu

İmâm Ali’sinin Ocak Mehmedi
Bazan bazısına etti töhmedi
Allâh birden başka şeyi demedi
Yaşamasa da dîni biliyordu

Çotun Halil Çaresiz mi çaresiz
Ramazansa dikdörtgensiz karesiz
Gıdış Ali oğlu Osman sa hissiz
Yükü yükleyene tân ediyordu

Uyuz Ali’sinin uyuz Mehmedi
Bilmez idi Mütekebbir, Samedi
Melekülmevt ah u vah dinlemedi
Hep domuz doğrusuna gidiyordu

Muzir Kertlez Ali hep tersten esen
Dambılı Mehmedi fitnedir de sen
Kiri temizlenmez kırk sene yüsen
Hâkîkate kulak sağır diyordu

Halil Taşan dünya malı peşinde
Hep o vardı tuttuğu her işinde
Haksızsa boynuzunu kardeşinde
Kırarken kellesi yağır diyordu

Göncü Osman sariklerin başıydı
Yediği içtiği harâm aşıydı
Malûmdur Kel Hasan öz gardaşıydı
Yüzlerine bakan geğiriyordu

Haldır Bayram, omuzunda kazması
Heykel Ramazanın fetva yazması
Topal mevlüt denen seytan azması
Köylüye ihanet tuzağı kurdu

Topalın Haişte şöyle böyledir
Deli Helim karıncayı söyletir
Ellemin Mehmedi işte öyledir
Yüzükcünün İsmeti okuyordu

Sümüklü Hüseyin sanırsın keler
Çivili Hüseyin ardını siler
Bizim köyde daha çoktur böyleler
Kelcimenin Yaşar iğneyi vurdu

Daha çok şey var da anlatılacak
Dağıldı barhana yanmıyor ocak
İSLÂMİ diyor ki; oldu olacak
Solucanlar kirmen eğiriyordu