İşte bir enkaz yığınıyım...
Kim ister ki yorulmak....
Zaman ahir zaman
İşte bir enkaz yığını gönlüm...
Yordular
Kırdılar
Dünya bir avcı ben bir ceylan
İşte bir enkaz yığını bedenim...
Yerden yere vurdular
Der gibiydi İhtiyar
Bir mızmız çocuk...
Bir ihtiyar gördüm duvar dibinde
Duvar eski
İhtiyarın gönlü eski...
Kim ister ki eskimek...
İhtiyara kanadı kalbim
Duvar dibindeki ihtiyar
Direnmiş gama kedere
Yıllar yılı dostlar
İşte bir enkaz yığını...
Duvar dibinde
Dünya kaç köşe...
Anladım
Dünya bir avcı ben bir ceylan
Anladım
Hayatımın eksik kalmadı
Bir günü diğerinden
Gam vermede
İşte bir enkaz yığınıyım...
Dünya bir avcı ben bir ceylan
Kaç kaç yoruldum
Dedi sanki bu ihtiyar
Sönük yüzüne baktıkça baktım
Sönse de yüzün
Yıldızlar gibi koca koca solsan da
Mızmızlığı çıkar hayatından
Gönüllü ol eskimeye
Solmaya kırılmaya silinmeye...
Gıkın çıkmasın
Sol çiçekler gibi
Kırıl dallar gibi
Şikayeti çıkar hayatından
Gönüllü ol
İhtiyarlamaya
Yıkılmak her duvar için mukadder
Yıkılmak üzüntü vermesin
Yıkılırsın duvar gibi
Yıkılır yaslandığın duvar da insan gibi
Dünya bir avcı insan bir ceylan...
Yorulmak üzüntü vermesin
Üzüntüyü çıkar hayatından
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)