İşte.. Şiiri - Evren Demirdelen

kimse üstün değil aslında
herkes kendi hikayesinde kendince en..
çağrışımlar,anlama gayreti,yalnızlıklar,
hepsi geçerken uğramış
anlık resimler,melodiler(önemli herhangi bir şey kadar)
geleceğe dair bir kaç düş
birilerinin düşüne düşürdüğün önemsiz ayrıntılardı onlar..
kimse anlamazsa ben anlarım diyemem
yalnızlığına derece verirsin ve geçer belki sınıfını(o kadar)
BU YAZI NEDEN?
neyi açıklama,kime neyi ispat?
kendime dönüş,yoksa ruh sefilliğine temel aramak mı?
biliyorum bu sorular da diğerleri gibi
öylece söylenmiş bilinmeyecek garip sebepsiz...
düşündüm de,
kimse yalnız değil aslında
anlatılmaz ya bazı hisler
bir şiir cesur olmalı söyleyebilmek için
değişebileceğini..
oysa yansıma farklı değildir,ya da daha az gerçek..
olduğu gibi görünen mistik bir hayal ki
hayattan çalmış neyi varsa..
kararsızım(ya da farklı şeyler için eş-kararlı)
gitmek kalmak,susmak söylemek aynı kapıya çıkar>

tek başına ne hüzün ne mutluluk
avutmadı..
karma bir ruh hali de başkalarının
ruhlarına bir anlam yansıtmadı...
tamam dedim kendim için..
bu kendini yalanlayan...
bu zehirli gerçek...
bitmeli..
gittiği yere kadar!