Ayrılık dediğin, bir saatin içine sıkışmış kum taneleri gibi.
Kahrolsun bu saat, kahrolsun bu suskunluk!
Sen sisli peronlarda kaybolmuş bir tren…
Sesi uzaklarda eriyen izi raylarda donan.
Şimdi cebimde bir deste mektup taşıyorum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta