İstanbulum. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

İstanbul uzaklarda
Buruk acı gibidir
Burnumun direğini
Sızım sızım sızlatan.

İstanbul gözlerimde
Çılgın bir sevgilidir,
En güzel vaatlerle
Bana aşkı anlatan.

İstanbul çiçeklerin
Bin renkli baharıdır,
Ona kavuşamayan
Gönülleri ağlatan.

İstanbul her gecenin
Özlenen sabahıdır,
Gerçeği görmeyenin
Önünü aydınlatan.

İstanbul notaların
Ölümsüz bestesidir,
Kimsesiz gönülleri
Kucağında avutan.

İstanbul sonsuzluğun
Sanat abidesidir,
Her köşesinda ayrı
Medeniyetler yatan.

İstanbul kalelerde
Ulubatlı sesidir,
Aşılmaz burçlarını
Şanlı bayrağım tutan.

İstanbul geçmişimin
Özlem penceresidir,
Bir zamanlar maziyi
İhtişamla donatan.

İstanbul tükenmeyen
Rahmetin beldesidir,
Toprağında ölümsüz
Nice şehitler yatan.

İstanbul mısraların
En güzel hecesidir,
Ozanın yüreğinden
Şiire sevgi katan.

İstanbul Fatihlerin
Yavuzların yurdudur,
Muhteşem Süleymanı
Barbaros u yaşatan.

İstanbul çarpıklığın
İsyankar çocuğudur,
Gökdelenlere komşu
Varoşlarda sırıtan.

İstanbul buram buram
Bütün Anadoludur,
Her kentten insanıyla
Örnek bir yavru vatan.

İstanbul gönüllere
Kucak açmış anadır,
Unutulup küllenmiş
Özlemleri kanatan.

İstanbul kıtaları
Yollarla ören şehir,
Ulu minareleri
Haşmetle göğe bakan.

İstanbul Rönenansı
Başlatan kutlu şehir
Muhteşem geçmişine
Cumhuriyetten bakan.

İstanbul Osmanlı nın
Emekli payitahtı,
Ebediyen yüceltmiş
Seni ulu Yaratan.