İstanbulu Gördüm Şiiri - Mustafa Nuri İnanç

Yıllardan sonra
Heyhat ki
İstanbul ,yorulmuş, üzüldüm
Duvar dipleri bile gözükmüyor
Ayakta duracak hal kalmamış
Vapur düdükleri
Yankılanamaz olmuş
İnsan başına çarpıp suskunlaşmaktan

Bir deli çıplaklığı
Cübbelerin kızgınlığı sarmalamış
Estetiksizce
Yan flüt kaybolmuş müzisyenlerinden
Dik kafaların, diklenmelerinin
Ayağında kaybolmuş İSTANBUL
(CAMİ yıkılmış ama mihrap ayakta) misali
Sevgililerinin türküsü kalmış
Dillerinde
Denizinin mavisinde
Avuçlarımdaki fal çizgileri gibi
Boğaziçi ve Yeditepe
Sen seversin İSTANBUL
Ben sevdim bile

Balık ve şarap
Yanımda damla gözlü sevgilimle
Sense muhabbetimizde
Dudak dudağa yediğimiz bademlesin
İstanbul

Yağmurlar yıkar seni
Kaybolur hüznün

Sen çıkarsın yine
Pırıl pırıl sabahlarınla
Sessiz sakin
Ve notalı ıslıklarınla
Çıngıraklı sükun.