İstanbulda yeniden kış

Çocuktuk

Ne yağmurların beni ıslattığını hatırlarım,

Ne karların elerimi üşüttüğü bir gün olurdu,

Sağnak bir yağmurda,

Saçlarımdan düşen tokanın,

Sokaktan inişini gülerek izlerdim,

Bu kez hayatımız bir yokuştan hızlıca akıyor,

Dost bir tebessüm kaçıyor yüzümden,

Beni kıran ne varsa düşman kesiliyorum,

Belki bir güzel anı kayboluyor hafızamdan,

Sonra akılda kalan neyse,başkalarıyla dolduruyorum,

Ortaya tuhaf bir şey çıkıyor,

Bir tarafı çok tanıdık,

Bir tarafı yabancı...

Ve bir resim karesinden daha eksiliyor insan,

Orda olmalıydım diyorsun,

Ama yetişemiyorsun işte,

Sonra gidenin ardından bakan zavallı insan

Üzülerek izliyorum, karmaşık hatıralarımın,

Yeniden oluşumunu...

Gençtik

Yol boyunca benden kaçan,bir yaprağın

Peşindeki rüzgar gibiydim ben,

Benim hep onu yakalama ihtimalim vardı,

Onunsa hep kaçmak için,

Ben gibi bir sebebi...

Şimdi ne salıncaklara dığacak kadar küçük bir bedenim,

Ne kalbimi dolduracak kadar büyük bir sevgim var,

İnsanara gülen bir yüzün

Aynada ağlamasının nedeni nedir ki,

Sonunda bir kış geldi İstanbula,

Bir parça çocukluğumdan kalma,

Bendeki rüzgar mı durdu,

Yoksa o yaprak denizi mi buldu bilinmez...

Sadece ismini hatırlarım..

Çocukluk hatıralarım...

gölgeşairi vildan demirci altunbaş 09.12.12 14:25