İstanbulda Anılar Şiiri - Ali Gülsoy Gör ...

İstanbul içinde bu akşam üstü
Anılara doğru yar yolum düştü
Çattım kaşlarımı bakışım küstü
Duygularım esir aşk kalesinde

Beklerdim Taksimin orta yerinde
Utana sıkıla çiçek elinde
Hani geç gelmiştin günün birinde
Ben hapis kalmıştım aşk kafesinde

Vardım dün telaşlı gümüşsuyuna
Ermemişti aklım zaten huyuna
Aylardır hasretim selvi boyuna
Belki sen saklısın kız kulesinde

Çıktım o mekana gördüm denizi
Bilemedim kimler ayırdı bizi
Anlattım birazda yar ikimizi
Kuşlara o yerin penceresinde

Dolaşırdık inip biz kabataşta
Çayını içerdik o kara kışta
Aşk yeli eserdi sevdalı başta
Vapuru kaçırdık bir keresinde

Artık yavaş yavaş hava kararır
Umudum tükenir yüzüm sararır
Belki görür diye gözüm aranır
Gönül hala aşkın acelesinde

Ağlamaklı dödüm geri hüzünle
Geçen yıl sen vardın gülen yüzünle
İçimi yakardın sevda közünle
Kendine bağlardın her nefesinde

İstanbul uyutmaz bu gece beni
Aşk diye inletir tek hece beni
Sen davet etmiştin ilk önce beni
Oyunu bitirdin son perdesinde