istanbulda akşamlar hiç böyle değildi,
soğuk ve yalnız,
Güneşi giderken gördüm,
gökyüzünde azalırken rengi,
gölgem çıktı ortaya,
siyah gece oldu yüzüm,
istanbulda her şey değişti,
ben ortalarda kimilksiz ben,
hatıralar yağdırıyordu gökyüzü üzerime,
ve bulutlar güneşi sakladı benden,yıllarca
görmedim bilmedim,
öylesine gezdim,
birden sabahlara çıkamamak
bir ihtimalden öte
artık bir beklenti
gitmek
belki kımıldamayan bedenimde
bir ceset
istanbul hiç bukadar sıkmamıştı beni
ölmek istediğim
İstanbulun gözleri
....................
Kayıt Tarihi : 11.10.2008 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hüzün geldinmi gene......
olur denizi ve sahil boylarında
gezinmek hoş olur istanbulda
biraz kaldım istanbul cidden
benimde hoşuma gider balık
tutmanın keyfide vazgeçilmez
oluyor istanbul şimdi benim
hatıralarımda kalan hoşluklarla
dolu
duyguların hüzne dönüştüğü ve umutsuzluğun aynada kendini gördüğü an...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
umutlara ve gülümseyen sabahlara...
TÜM YORUMLAR (2)