beşik sanır kim görse uzaktan
iki yakası birleşmez bir şehrin
gerdanındaki boğaz köprüsünü
oysa bir kolyedir o
metresi ucuz bulunca
zampara bir kocanın
eşinin boynuna taktığı
köprüden atlayan bütün çocukların
acemidir anneleri
düşürüverirler beşiklerinden bebelerini
sonsuz bir uykuya
intihar bağımlısıdır
ve avucundaki renkli hapları yutar gibi yutar bu şehir gençlerini
sıra bana da gelecek bir gün
ve bilmeyecek kirli sulardan akıp gidenin kim olduğunu
kanalizasyon işçileri ve lağım fareleri
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)