İstanbul’a Sesleniş II
Bu kalabalık yalnızlık boğuyor beni
Sana dipten bakıyorum ey koca şehir
Gördüğüm binalar yıkık
Tanıdığım insanlar yitik
Yoksa adın kayıp şehir miydi İstanbul!
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Ahhhhh istanbul ah...
tebrikler
Duygu yüklü dizeler için kutlarım,,,Güzel bir sesleniş okudum...Sevgiler ve selamlar.
Ben uçurumlarını sevdim... Bana düşmeleri anlat İstanbul! .
tebrikler Kübra hanım...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta