Damlacıklar çarpıyor trenin camına
Geride bir İstanbul kaldı
Anılar, özlemler, martıların sesi uzak artık.
Geçip giden İstanbul'u seyrediyorum
Tutuklanmış, çürümeye terk edilmiş ruhlar uçuşuyor.
Devasa sitelerin arasında sıkışıp kalmış ağaçları selamlıyorum.
Saklanmış gözlerinde yaşlıların, gençlerin.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta