İstanbul Yetim Şehir Şiiri - Receb

Kücük bir hayal düserse yere
Bir kücük tebessüm dönerse hüzne
Gün kararirsa gelirse aksam
Bil ki bu sevda alev almistir

Yanginin beni de yakti istanbul
Ben gittim sen beni getir istanbul
Gece karanlik sabah cok uzaklarda
Ya sen beni bul ya da ben seni istanbul

Fatihin selami var cok uzaklardan
Tasip gelen bir sevda bu sokaklardan
Seni sen yapan insanlar yok artik burada
Bir sen bi de ben kaldik koca istanbul

Beyazitta yürüyen bu yabanci kim
Su ezan sesini duyan var mi ki
Istanbul sanki öksüz ve yetim
Tünelden taksime yokus var mi ki

Istanbul sokaklarin simdi kan aglar
Istanbul bu hasret beni de yakar
Bakar gözlerim seni arar istanbul
Gördügüm azaptir dizüstü istanbul