Bugün biraz İstanbul'um,
Bir yanım deniz her yanım 'Hicaz'...
Ve en sevdiğim kelimedir,
'Eylül' ve/ya bahar...
Kalem kağıt arayışım bundandır.
Yüzünde Tarih biraz da hüzün,
Teninde güneş parıltısı şafak misali…
Gülümsüyorsun, bilinci kilitli günler ayağa kalkıyor.
Bir şiir oluyor bu kent…
Martılar seni söylüyor ve kıtalar birleşiyor,
Ama sen kopuyorsun iklimimden…
Tüm doğal güzellikler seni anlatıyor bu kentte...
Sen gidersin beyaz bir dalga kalır geride...
Güneş değince tenine dalgalanırdım sessizce…
Sen gidersin bir ben kalırım bir de İstanbul beride…
Ve parıldar içinde seni barındıran bir kent ancak bu şekilde…
Senden geride...
İstanbul...
İstanbul ve sen...
Kayıt Tarihi : 11.2.2017 11:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!