İstanbul ve Sen Şiiri - Hazan Altun

Zifiri istanbul gecesine esir duygular.
Kaybolmuş,unutulmuş aşıklara eklendim.
Kalemi kırıldı,imkansızlığın çabasının.
Korkular zapdetti,katletti anlamını.....
Şiddetli kasırga kopuyor iliklerde.
Acının hortumu iyi olan ne varsa yok etti,tarımar.
Ey sevgili! ! !
İstanbul kadar karanlık,onun gibi ketumsun sevgiye.
Özlemiştim,beklemiştim memleket aşkı gibi.
Gelmiştin ama ben yoktum gözlerinde..
Üşüdüm olmadığım o gözlerde,
İstanbul gibi? ? ? ?
Gömüldün yine meçhul sevda gizine.
Dolu dolu içten ağlıyordu gözbebeklerim.
Semada ki kara bulutlar misali.
Seni istanbul kadar sevmişim ben...
Onun güvensiz mağrur duruşu gibi! !
Bağı çözüldü dizimin,off sendeliyorum...
Şimdi onun kadar acımasız olup.
Alnına kırık bir buse koyup,
Aklımdan,içimden,geçmişe attım seni! ! ! .......