İstanbul ve sen Şiiri - Fikret Ediş

İstanbul yaşlı gelin,sense nazlı papatya.
Sultan Ahmetten uzak,Beyoğludur sevgilin.
Bir koğuş iki ranza,dört duvar arasında.
Bir sen iki deniz vazgeçilmez sevgilim.

Senin rengin topraktan,denizin gökten maviş.
Bir ana kucağında iki çocuk süt emmiş.
Tarihe sığdırılmaz bir devle iki cüce.
Sen ağlarken,istanbul göz yaşını silmekte.

Ağaran saçlarını, bak İstanbul örmekte.
Her boğuma bir aşkın hikayesi dürmekte.
Benim aşkım kaçıncı boğumunda sevgilim?
Bir sen, iki deniz vazgeçilmezlerim benim.

Bir istanbul düşlemesiydi bizim aşkımız.
'Bir sen-HNR'İki 'Deniz''
23/08/2009
Fikret ediş