İstanbul ve Sen Şiiri - Ahu Çağla

Hissediyorum/
Gece boyunca gözlerinden süzülen yaşlarını
Dağıtmak İstiyorum
Birer,birer Kederlerini
Teselli olmak hüzünlerine
Feda etmek bir tebessümüne hayatı

Sen vazgeçilmezimsin
Her sözün hafızamda
Ne mümkün unutabilmek o kelimelerini
Sen aşkımın kahramanı
Karanlık gecelerimin ay ışığı
Siliyorum/
Sensiz geçirdiğim hayatın izlerini
Nakşediyorum gönlüme seni
Programlıyorum belleğimi seninle
Hayat buluyor bedenim sevginle
Ölümsüzleşiyor ruhum
Aşk şarabını içtiğimde
Hasretinden bitap düşse'de
/bedenim
Umut ışığın hiç sönmüyor yüreğimde
Seni düşlemediğim bir an bile
Cehennem azabı gibi
Yaşamım senin nefesinde

Sen gizli mabedim
Aşk sırrımın tahtındaki prensim
Gece başbaşa kalınca aşkınla
Uyku girmiyor gözlerime
/Düşlerken/
O istanbulun güzelliğini taşıyan gözlerini
Aksediyor gönlüme sırların/
Varlığın İstanbulun ruhuyla bütünleştiğinde/
Yanıp kül oluyorum aşk denizinde...

İstanbula sevdalı yâr
Yeraltının gizli mabetlerinde bulduk
Aşkımızın lahdini
Kadehleri çıkarttık
Bin yıllık mahzeninden
Sevdamızın şavkıyla dirilttik
Efsaneleri/
Lale bahçelerinde çözdük
Hayatın şifresi
Hisarlarında bulduk
Sevdalı yürekleri
Tek bir gözle gördük
Burçlarından sevgiliyi

Aşkın varoluş
Aşkın diriliştir
/Aşkın/
Ölümsüzlük iksiridir
Bedenime/
Geçmişi ve geleceği birlikte görmektir
/Seninle/
Çözmektir gizini
Sütunlarının gerisinde....