Bir asker kaçağıyım
Peşimde bir aşkın soğuk elleri
Belayım,mikrobum bir karabasan
Kanatlarında solmuş gül demeti
Serserisiyim bu karanlık sokakların
Geceleri aşk çeken
Ser hoş geçiren gündüzleri
Dalgası benim her kumsalın
İstanbul'u İstanbul eden
Kalabalığı sen buraların
Bir sandalın iki küreği gibiyiz biz
Yüreklerimiz aynı yere vidalı
Yüzümüz aynı yöne bakar
Denizler boğulur bizim sevgimizden
Cehennem bizim ateşimizle yanar
Bilirmisiniz siz,kendini İstanbullu sanan
Bir yudum nefes gibi insanı ayakta tutan
Sevdasıdır; İstanbulluyu,İstanbullu yapan.
Musa MENEKŞE
22.04.07/00:20
Kayıt Tarihi : 6.5.2007 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)