Zaman tutuluyordu,gözlerine baktığımda,
hayallerim vardı,sensiz sana dair,
bir gün ceketimi giyinip,çekip gitmem gerekse bile,
baktığım her yerde İstanbul sen oluyordun...
Kız Kulesinde sen varmışsın da,
kolların Asya'dan Avrupa'ya uzanıyormuş,
gökdelenlerin yüksekliğinde sevdam,
düşünen adam oluyordu sensiz sessizliğimde...
Martıların çığlında,şehir uyanırken yeni bir güne,
sokakların kalabalığında kayboluyordu varlığın
farkın kalmıyordu; ondan,bundan,şundan
meğer İstanbul senmişsin de kimler gelip geçmiş....
Kayıt Tarihi : 20.11.2006 10:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)