Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İstanbul bir afsane şehirdir bir başakdır her köşesi.sizde bu güzel şehri dahada farkı anlatmışsınız kaleminizle.
bir başka kokmuş şiirle istanbul.elinize yüreğinize sağlık efendim
saygı ve hürmetle 10 p kabul buyrun
geceye son noktayı koyarken gözüme carptı şiiriniz :))mazıye daldım birden çocuklugum eminönü rıhtımı vapurda bastonlu fötr şapkalı beyler harıkaydı o günler:))
paylaşımınız için teşekkürler kaleminiz daim olsun :)saygılar
Eski resimler.. Hayaller.
Kimi mırıldanıp,
Gül yaprağına yazdığım,
Kuş kanadında ilettiğim nameler..,
Kimi ıslıkla çaldığım
Bir şarkıdan kırık dökük nağmeler.
Ve sanki durup duraklayıp,
Sana hasretimi çoğaltan saatler.
Bir vapur uskurunun beyaz köpüklerinde,
Denizin laciverti ile
Göğün mavisi arasında uçuşan
Atılan simit parçalarını kapışan
Martı seslerinde..,
Özlem..
Özlemin verdiği hüzün,
Ve kavuşup sevinçle öpeceğim yüzün..,
Ufkumda, gözlerimin önünde.
Enver Ertürk
harikasınız...bir istanbullu olarak,şiirinize hayran kaldım..mısra mısra ifade ettiklerinizin doğruluğuna yakınen tanığım...en içten dileklerimle tebrik ederim.gönlünüz dert görmesin.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta