İstanbul ve Galata Şiiri - Sabit Çarpar

İstanbul’da
Batmakta olan güneşin kızılyansıması
Camlara vurdukça
Garip bir hüzün çöker içime
Nedendir bilmem hava karardıkça
Suretim ürperti ve ben seyir halindeyiz
Önce Yeryüzünün yıldızları olan
Evlerin tek göz odalarındaki ışıklar
Hızla birer birer yanmaya başlar
Top oynayan misket oynayan
Saklanbaç oynayan çocuklar
Birer birer evlerine gider
Önce büyük sitelerin üst katları görünmez
Ve senin hafif ışıltını görürüm sokak lambam
Hafiften bir esinti var ağır oluyor ıssız oluyor
İstanbul’da akşam oluyor
Bir Şair kalıyor
Bir İstanbul caddeleri
Bir İstanbul sokakları
Sabahımı paylaşan sokak lambam
Gece uzun sıkıcı olmasın
Ben çay demleyeyim
Senin ışığın biraz daha kuvvetlensin
Komşumuz yıldızlar henüz gözükmedi
Hele onlarda bir misafir olsun
Önce sen başla Üstünde balık ekmek Yediğimin galata köprüsü
Kimbilir üstünden geçenleri
Bir Allah birde sen
Oltalarla balık tutan gençleri anlat
Her balık tutanda sevinçlerini
Kalem tutmadan para kazanmayı öğrenen
Su satan,simit satan ayakkabı boyayan,
Ufacık elleri anlat.
İhtiyar amcanın gözyaşları içerisinde
Gençliğini özleyişini sitem edişini
Of ulan of diyerek tütün çekişini
Anlat Galata,anlat gece uzun