Bu şiiri sana yazdım İstanbul,
Yarım elma,
Gönül alma.
I-
Türkiye’nin adresini sordum.
Aradım, taradım
Seni buldum
İstanbul.
II-
Gözünü sevdiğimin İstanbul’u
Seni pamuklara sarıp
Sarıp saklamalı.
III-
Boğaziçi’nden nazlı nazlı,
O kıyı senin,
Bu kıyı benim,
Bir dolu vapur geçer
Sen de içinde ol
Çek bir nefes İstanbul.
IV-
Eminönü’nde
Balık ekmek ye
Göz göze, diz dize
Sevdiğinle.
İstanbulluyum de herkese.
V-
Martı çığlıkları kulaklarımda,
Balık oltanın ucunda,
Bir ada vapurunda…
Ah… İstanbul ah.
Tadın damağımda.
VI-
Bilenler,
Bilmeyenlere söylesin.
Her Nisan yağmuru sonrası
İstanbul,
Baştan aşağı
Gökkuşağı.
VII-
İstanbul’a değmiş
Tanrının eli,
Deli eder insanı deli
İstanbul sevgisi.
VIII-
İstanbul,
Yedi tepe,
Tepe tepe kullanılmış.
Kaybetmemiş değerini.
Taşı, toprağı altın
Elmas, pırlanta değerinde.
Sana da yeter bana da.
IX-
Durup durup
Üsküdar gelir aklıma.
Çocukluğumun elma şekeri tadında.
Mistik bir cennet adeta.
Vay canına!
İstanbul girmiş kanıma.
X-
Sultanahmet’te,
Ezan sesi duyulur.
Beş vakit namaza durulur.
Tüm şehirlerden bir adım önde.
İstanbul taht’a kurulur.
XI-
Bu şiir diğerlerinden farklı.
Çünkü,
İçinde İstanbul sevgisi saklı.
Osman Yavuz İnalKayıt Tarihi : 29.4.2005 15:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)