Sabah sislerin içinden
Başını uzatır İstanbul
Okunur kulelerinden, minarelerinden
Satır satır İstanbul.
Martıların cümbüşü sahilde
Dalgalarda taptaze heyecan
Güneşin merhabası camlarda
İzi gemilerin köpük köpük uzayan.
Uyanır, İstanbul uyanır
Boğaza, gemilere, martılara boyanır.
Çamlıca’sıyla, Emirgan’ıyla, lodosuyla
Dayanır kapılarıma dayanır.
Hafiften bir mavilik camlarda
Perdelerde uçarı bir mevsim
İstanbul gözümü kapayınca
İçimde büyüyen resim.
Orhan Veli’siyle, Yahya Kemâl’iyle…
Kim varsa İstanbul’u sevmiş
Ziya Osman’ı, Necip Fazıl’ı
İstanbul ermiş, erdirmiş.
Tren istasyonlarından, iskelelerden
Canhıraş düdükler yayılsa
Ayrılıklar, kavuşmalar, gözyaşları
İstanbul sevdiğine kavuşsa…
Uyansa İstanbul, uyansa
Ezanlara, martılara, dalgalara…
Bir yağmur yağsa…İstanbulca
İstanbul koksak mevsimler boyunca
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 15:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)