Istanbul'un Kalbinde ! Şiiri - Neslihan ...

İstanbul’un Kalbinde

══••✧๑♡๑✧••══

İstanbul, Boğaz’ın serin suları gibi içime akar,
Her dalgası, eski hatıralarla sarar ruhumu.
Gün batımında kızaran gökyüzü,
Martıların çığlıkları arasında kaybolur,
Ve vapurların dumanı,
İçimde bir özlem, bir hasret gibi tüter.

Tarihin izleri her köşede,
Ayasofya, Topkapı, Sultanahmet,
Camilerin minareleri göğe doğru uzanırken,
Galata Kulesi’nden bakarken,
Şehre yayılan ışıklar sanki zamanla yarışır.
Köprüler gece ışıldar,
Bir yelkenli gibi rüzgârla savrulur.

══••✧๑♡๑✧••══

İstanbul, geçmişin ve geleceğin birleşimi,
Bir köprü gibi!
Kökleri tarihine bağlı ama her an yenilik arayan.
İnsanlar bir yerlere yetişmeye çalışır,
Ama bir çay bahçesinde zaman durur,
Bir başka dünyaya açılır kapılar.

İstanbul, ruhunu her adımda hissedersin.
Kadıköy’de yaşam başka,
Bir çay bardağında geçmişin tadı,
Beşiktaş’ta ise deniz kokusu,
Beyoğlu, bir yoldaş gibidir;
Balat, renkli sokaklarıyla gözleri büyüler.
Kapanan Mısır Çarşısı’nda gülüşler,
Açılan bey pazarında telaş vardır,
Her köşe, başka bir hikâye anlatır.

══••✧๑♡๑✧••══

İstanbul, gecesi ayrı bir güzel,
Sabahları ise taze bir umut getirir,
Bir yelkenli gibi rüzgarda savrulurken,
Bir zaman yolculuğuna çıkartır seni,
Ve her geçişte başka bir manzara sunar.
Zeytinburnu’ndan bakarken Haliç’e,
Her karışın bir anlamı vardır.

İstanbul, tıpkı bir rüya gibidir,
Bazen bulanık, bazen net,
Ama her zaman büyüler seni.
Bir vapurda seni düşündüğümde,
Boğaz’ın soğuk sularında kaybolurum,
Ve bir martının kanadında seni ararım.
Rıhtımda kahvemi içerken,
İstanbul’un kalbi atar içimde,
Her çiçekte bir hatıra,
Her anımsamada başka bir duygu uyanır.

══••✧๑♡๑✧••══

İstanbul, bir yaprak gibidir;
Rüzgârla savrulur,
Ama kökleri hep aynı toprakta kalır.
Bir şehirde olmanın huzuru ve sıkışmışlığı,
Bazen seni kavrar, bazen bırakır.
Ama her zaman bağlar,
Her zaman tutar,
Ve İstanbul, her zaman seni hatırlatır,
Köprülerin ötesindeki benliğini.

Şehri terk ettiğimde,
İstanbul hep içimde kalır,
Ve her sokak, her köşe başı,
Bir başka hatıra bırakır ardında.
Sonsuzluk gibi hissederim,
Bir vapur daha geçer,
Bir martı daha çığlık atar,
Ve ben, hep seni beklerim.

══••✧๑♡๑✧••══

İstanbul, içimde bir sevda gibidir,
Bazen huzur verir, bazen hüzün,
Ama her zaman bir arayış,
Her zaman bir keşif.

══••✧๑♡๑✧••══

Ve sonsuz bir şarkı gibi çalar kulaklarımda.
Her köşe başı, bir başka duygu,
Ve ben, hep İstanbul’u ararım.