İstanbul'un Işıkları Ceplerimizde Öyle H ...

sırım gibi ağladım kaldım haydar paşa'da
utandım haliç bana bakıyordu içine kapanık
çok dişli gülerdik ışıklarımız cebimizde dolu dizgin
karaköy'de seni çıkarıp attım gemilerin boğazı düğümlü
ayşe yan yan bakardın dişlerinin arasında mutsuzluk cigarası
kabataş'ta attın beni gömdün istanbul'a yolcu vapurları
yoksul iskeleler uğurladı çımacıların elleri hiç olmamış kadar soğuk
demir atacak limanım yoktu tutunmak istedim saçlarının ucu mavi yakamozlu
küsmüşsün ayşe istanbul'un ışıkları ceplerimizde öyle hüzzam
insansız yağmurduk bölüştük birbirimizi tutarsız ele avuca sığmaz
martılar yangın telaşında kirpiklerinde ateşli hülya ben miyim ayşe
dayandım çırpındım misinanın ucunda izmarit oldum yem oldum balıklara
boğaz'ın sularına hecelettim seni ayşe gemilerin bandıra alameti
istanbul aşerir doğurmak ister bizi yeniden