İstanbul'um... (Serbest)

Çıkıp da bakmaya ne hacet?
Bir tepesinden...
İstanbul'um ki güzeldir!
Hep(i) sinden...
- - -
Bir şehir ki...iki yaka'da,
Boğaz'ı nehir...
Göğü çakır...
Gün batımı bakır...
Ayrılığı kahır...İstanbul'um!
- - -
Hava'sı...su'yu...
Güneş'i...Ay'ı...
Bayan'ı...Bay'ı...İstanbul'um!
- - -
Toprağı...taş'ı...
Ekmeği...aş'ı...
Bilinmez yaş'ı...İstanbul'um!
- - -
Dünya'ya inci...
Her an birinci...
Gönül sevinci...İstanbul'um!
- - -
Ayrı kalan yanar...
Hasretle anar...
Resminle kanar...İstanbul'um!
- - -
Kış'ı bir başka...
Yaz'ı bir başka...
Bahar'da aşka...düşürensin İstanbul'um!
- - -
Bin değerinde her bir ân'ı...
Cennet'tir dört bir yanı...
Gönüller üşürensin...İstanbul'um!
- - -
Geçmiş'im, sende...
Gel'mişim, sende...
Sev'mişim, sende...İstanbul'um!
- - -
Bir şehir ki...iki yaka'da...
Boğaz'ı nehir...
Göğü çakır...
Gün batımı bakır...
Ayrılığı kahır...İstanbul'um!
- - -
Taşının değerini Fuzulî bilir...
Yaz, Güz, Kış, Bahar gönül alır...
Şiir'im yetmez ki...yetersiz kalır!
Güzeldir hepsinden! ..
İstanbul'um!

07.04.2005/12.00