Soruyorlar bana hep, neyini seviyorsun,
İstanbul’a neden sen, gönlünü veriyorsun,
Fırsatını buldukça, çıkıpta geziyorsun
Çünkü İstanbul benim, aşkım şansım her şeyim,
Sende yaşamak kadar, sende ölmektir dileğim.
moncer
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta