İstanbul göz bebeğim
Bir karış toprağına öleyim
Sen atalarımın armağanısın
Minarelerinle
Saraylarınla haliç’ inle
Sana baktıkça
Osmanlıyı görürüm
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
İstanbul' um
İstanbul göz bebeğim
Bir karış toprağına öleyim
Sen atalarımın armağanısın
Minarelerinle
Saraylarınla haliç’ inle
Sana baktıkça
Osmanlıyı görürüm
Sana baktıkça
Anamı, babamı
Evladımı görürüm
Sen bir emanetsin bende
Dedemden kalan
İstanbul’um
Seni dağınla taşınla sevdim
Seni fatihin şehri
Seni türküm ülkesi
Ülkem içinde ülkemsin
Sana aç gözlerle bakan
Namusuma bakmış gibidir
Seni benden almak isteyen
Beni
Benden almış gibidir
İstanbul’um
Gözümün nuru
Sakındığım
Senin için azmı şehit verdik
Senin için azmı ağladık
Senin için
Azmı savaştık
Seni koruyamasam eğer
Seni savunamasam
Lanet olsun
O zaman ağlasam ne çare
Dövünsem ne
Ölüm olurum
Sen benden gidersen
Leyla nın mecnuna olan askı
Azdır benim sana olan aşkımdan
İstanbul’um
Tek servetim
Malım, mülküm, canım
Sana feda olsun
Bilirim ki sen gidersen
Vatanım gider
Bilirim ki
Sen gidersen
Ben ölürüm
Abdulkadir Kaymak
Yedi Düvel Yedi Tepe İstanbul,ne kadar anlatsak satırlara sığmaz.Saygılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta