İstanbul’u bekliyorum yıllardır,
Bir gün her şeyi bırakıp, kaçar gider diye,
İçinde sen de varsın bu şehrin,
Uykularım her üç saatte bir bölünür,
Bir deli, bir çılgın, bir kibritle gelir yakar,
Bir kalemde anılarımı siler gider diye...
Adını en yüksek tepesine yazdım bu zâlim şehrin,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...