İstanbul Sözleşmesi Şiiri - Mehmet Postallı

Adı, İstanbul da, kendi yabancı
Aile içine soktu bir sancı
Bir tarafa koydu örfü, inancı
***Doku uygun değil çarpık aşıya
***Eşleri getirdi karşı karşıya

Bu sözleşme bize birebir uymaz
Bir tarafa çok hak, diğer yana az
Hep ölsek batının kulağı duymaz
***Sözleşme masaya yatırılmalı
***Bize uyar hâle getirilmeli

Pirinçteki beyaz taşlar seçilsin
Çok iyi ölçülüp, hakça biçilsin
Hayat yolu mutlulukla geçilsin
***Her iki taraf da gözetilmeli,
***Aksayan yanları düzeltilmeli

Kadın haklı her durumda, her hâlde!
Erkek karakolda, kelepçe elde
Havaya savruldu ocak da, kül de
***Erkek sürülüyor evden uzağa
***Hırsına yenilen düşer tuzağa

Yuvalara fitne soktu, dağıttı
Pişmiş aşlarına soğuk su kattı
Küllenen yarayı deşti, kanattı
***Meyvesini verdi ekilen nifak
***Yeniden yazılsın âdil bir misâk

Bu sözleşme bize ölüm getirdi
Tahrik etti kavgaları artırdı
Nice yuvaları yaktı, bitirdi
***Çocuk şimdi hangi tarafı tutsun?
***Huzuru, güveni artık unutsun!

Kadının beyanı esas alınan
Erkeğin sözleri külliyen yalan
İftira edene kalırsa meydan;
***Mağdurlar derdini nasıl anlatsın
***Pişkinler seyretsin, hep keyif çatsın

İslâm'ın verdiği hakka riayet,
Edilirse güzel yaşanır elbet.
Kaba kuvvet emanete ihanet
***Şiddet uygulayan çeksin cezayı
***Hiç kimsenin hakkı olmasın zayi

Kadın, erkek birbirini tamamlar
Birlikte aşılır kederler, gamlar
Sabırla yetişir koruklar, hamlar
***Umutla, gayretle yürünür bu yol
***Sevgiyle, saygıyla, güvenle şen ol.

Mehmet Postallı / 2020