İstanbul, sokaklar ve düşleri kanayanlar ...

Hiç düş kurmamışsın gibi yürüyorsun sokaklarda
Komşuna selam veriyor
'bi paket malbora' diyorsun mahalle bakkalına
(ötesi yok biliyorsun çocuk)
Unutmayı ezberletmek istediler sana, bana...
'günlük yaşa','duygularını anlat(ma) '
Nakaratın oldu Yalnızlık...
Oysa düşbahçelerine yakışan ılık bir sesin,
geceleri tavana diktiğin gözlerinde 'gündüzdüşleri'n vardı
ve henüz kırılmamış testilerinde 'küpe çiçekleri'n
şimdi 'hatırlama' diyorlar sana
Bize unutmayı ezberlettiler,
karışmayı;
düşlerini unutmuşların arasına...

Ankara / yirmibeştemmuzikibinyedi

(beş dakikalık İstanbul Gezisi sonrası, bir iç dökümü)