İstanbul Sisler İçinde Şiiri - Zeki Tüyen

sevda kapılarını ardına dek aralayıp
sana nasılsın demeye geldim, orda mısın
bir giysi gibi kuşandım yeşilini gözlerinin
bir çivi gibi çakıldım bakışlarına ansızın
delişmenliğinde arsız ve yabanıl hüzünlerin
ve demir ökçe bir şafağın coşkusunda
çırpınır ve durulur sevişken yarınlar
ki perçemidir sıcacıl duyguların
tırpanlayarak bengisel çağıltıları
doyasıya okşar usulca sevdasın
ben ki konağı ay rengi umutların
ben ki sevda doruğu gökçe çiçeğin
sana nasılsın demeye geldim, orda mısın

çıngıraksız ve erguvani bir gecenin ardından
çığlık çığlığa kuytuluktur yüreğim
tezcanlı bakışların esintisinde
türküsü dokunaklı ve harmanidir
nice mahzunluğu emzirir namlusunda
ve sonrasızlığın çakır diken yokuşunda
ki yaşmağıdır kimi zaman gurbetin
tedirgin ve çiçeklenmiş arzuların terkisinde
savururken rüzgarlar tılsımını gözlerinin
ıslak öpüşler erimiş ne varsa üretken

ve ağaçlar soyunmuş sonbahar içinde
istanbul ihtiyar bir çehre gibi sensiz
istanbul sisler içinde

istanbul; 9.10.1977