İstanbul Sen Ve Deniz

Bu serapsız çöllerinde hüzne gömüldüm
Gizlendiğin o yakamozda seni görürdüm
Önüme serilirdi kıpkırmızı halılar
Ben yine o melal gününde sana yürürdüm

Nasıl vuruldu kalbim uzaklardan yüzüne
Sen nasıl bu kadar gömebiliyorsun hüzne
Çatlıyor çakıl taşları kalbimin
Sahibisin hâlâ yakamda'ki sarı lalenin

Bilinmeyen bir diyardan gelen o aşkını
Arıyor yüreğim şimdi yitik ve yorgun bir halde
Şehrayin şarkıları söylüyorsun bir yerlerde
Ne güzel gülüyorsunuz İstanbul, sen ve deniz