tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
ıstanbul yasanmıslıklarla daha guzel cunku acı yanlarınıda tadabılıyoruz o sayede..elıne saglık sukru amca
'Sen varken bu şehir nasıl güzel di,
Gittin, güzellikler şehri terk etti.
Sende buldum onu, sende kaybettim,
Söyle sen İstanbul nerde sevgilim?
Şiirinizin ilk iki dizesinde bir aşk masalı okudum sanki...Ama üçüncü dize;içimi ürpertti...
Gidişler daima acı verir insana...Dilerim gideninize yeniden kavuşursunuz ve İstanbul yine güzel gelir size...
Emeğinize ve duygularınıza sağlık Şükrü Bey..
Saygılarımla
Mine YİRMİLİ (Acemi şair)
Saygı değer büyüğüm şairde şiirde budur dedirten değerli şiirinizi gönlüme nakşettim başarılarınızın devamını diler sevgi ve saygılar sunarım.....babam Hayri Arıkan.da değerli şahsınızı gönülden kutluyor......Alper Arıkan..
Kalemine sağlık
Can-ı Gönülden kutlarım Muhabbetle
Buda beninki
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ol hasret-i aşkınla yandım yandım da kavruldum,
Gazadan gazaya cepheden cepheye savruldum,
Yıllar yılı nar-ı ateş-i aşkınla yoğruldum,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Bilirim yıllar yılı hasretle beni bekledin,
Muratla güne gün, aya ay, yıla yıl ekledin,
Yüreğinde sevda sevda cehennemleri sakladın,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Nice nice serdarlar sevdanla yandı tutuştu,
Alperenler, bahadırlar senin için vuruştu,
Ol bezm-i yarenler Eyyüp Sultan ile buluştu,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ahİstanbul! sen yok musun, yoksa sen hiç yok musun?
Yoksa koskoca Fatih-i İstanbul’a çok musun?
Yoksa sen ehl-i cehle Hakkı Huda’dan hak mısın?
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Göklerde yankılandı Ezan-ı Muhammediye
Gözlerimizden kalktı perde uzandık Kabe’ye
Biz kapandık Ayasofya’da seninle secdeye,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Şükür kavuştum sana, sen de kavuştun ya bana,
Ben ki seninle hükmettim tüm çağlar-ı cihana,
Selam olsun hocam Yesevi, dedem Oğuz hana,
Bre İstanbul! Hünkâr-ı Fatih benim, ben Fatihim.
Bilal Özcan
Emek verilmiş ve verilen emeği gösteren, kurgu yönü, duygu yükü ve ifade gücü ile İstanbul kadar güzel bir şiir olmuş.
Sevgili Kardeşim : Şürrü Topallar
Şiirdeki ustalığınızı ve bu şiirinizi, Tebrik ediyor başarılarınızın devamını diliyorum.
Her şey gönlünüzce olsun dileklerim ile; Şiirin hakkı olan on beşinci tam puanı gönderiyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
ahh...şu istanbul'un şairlerden vede aşıklardan nedir çektiği acep....reva mı bu....
tebriklerimi sunuyorum...saygımla...
Sitem, sevgi, İstanbul..... Tebrikler. Saygılarımla
istanbul ne evler yıktı ne evle kurdu.....yüreğini var olsun mükemmel şiir için ...tebrikler
hoş bir çalişma..tebrikler
Sene 1970..
Mevsim yazdı..
Haliç temiz.deniz mavi,
İnsanlık çok, nüfus üç milyondan azdı.
Ben aklımı İstanbul da yitirdim..!
İstanbul a gidiyorsun güle güle git….
Gün batımı Kadıköy den İstanbul’un siluetini seyret..
Bu şiir ile ilgili 68 tane yorum bulunmakta