Bilsen İstanbul'u sevdiğim niçin;
Sende İstanbul'lu olduğun için.
Seni İstanbul'da buldum da sevdim,
Senle İstanbul'u birlikte sevdim.
İstanbul sen demek, sen İstanbul'dun,
Söyle sen güzelim neden kayboldun?
İstemiyorum ben; buysa yaşamak,
Sensiz bu şehirde, sensiz yaşamak.
Sen varken bu şehir nasıl güzel di,
Gittin, güzellikler şehri terk etti.
Sende buldum onu, sende kaybettim,
Söyle sen İstanbul nerde sevgilim?
Hakkın yoktur senin çekip gitmeye,
İstanbul'u, beni böyle üzmeye.
Sensiz İstanbul'u asla sevemem,
Senle, İstanbul'dan yok vazgeçemem.
Şükrü Topallar
05. Mart. 2008 İzmit
Şükrü TopallarKayıt Tarihi : 6.3.2008 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzeller güzeli İstanbul için şiirler,hikayeler,romanlar yazılır,filmler çekilir,şarkılar,türküler söylenir.Kendimce bir şarkının sözlerini yazmaya çalıştım.
Gittin, güzellikler şehri terk etti.
Sende buldum onu, sende kaybettim,
Söyle sen İstanbul nerde sevgilim?
Şiirinizin ilk iki dizesinde bir aşk masalı okudum sanki...Ama üçüncü dize;içimi ürpertti...
Gidişler daima acı verir insana...Dilerim gideninize yeniden kavuşursunuz ve İstanbul yine güzel gelir size...
Emeğinize ve duygularınıza sağlık Şükrü Bey..
Saygılarımla
Mine YİRMİLİ (Acemi şair)
Can-ı Gönülden kutlarım Muhabbetle
Buda beninki
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ol hasret-i aşkınla yandım yandım da kavruldum,
Gazadan gazaya cepheden cepheye savruldum,
Yıllar yılı nar-ı ateş-i aşkınla yoğruldum,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Bilirim yıllar yılı hasretle beni bekledin,
Muratla güne gün, aya ay, yıla yıl ekledin,
Yüreğinde sevda sevda cehennemleri sakladın,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Nice nice serdarlar sevdanla yandı tutuştu,
Alperenler, bahadırlar senin için vuruştu,
Ol bezm-i yarenler Eyyüp Sultan ile buluştu,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ahİstanbul! sen yok musun, yoksa sen hiç yok musun?
Yoksa koskoca Fatih-i İstanbul’a çok musun?
Yoksa sen ehl-i cehle Hakkı Huda’dan hak mısın?
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Göklerde yankılandı Ezan-ı Muhammediye
Gözlerimizden kalktı perde uzandık Kabe’ye
Biz kapandık Ayasofya’da seninle secdeye,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Şükür kavuştum sana, sen de kavuştun ya bana,
Ben ki seninle hükmettim tüm çağlar-ı cihana,
Selam olsun hocam Yesevi, dedem Oğuz hana,
Bre İstanbul! Hünkâr-ı Fatih benim, ben Fatihim.
Bilal Özcan
Emek verilmiş ve verilen emeği gösteren, kurgu yönü, duygu yükü ve ifade gücü ile İstanbul kadar güzel bir şiir olmuş.
Sevgili Kardeşim : Şürrü Topallar
Şiirdeki ustalığınızı ve bu şiirinizi, Tebrik ediyor başarılarınızın devamını diliyorum.
Her şey gönlünüzce olsun dileklerim ile; Şiirin hakkı olan on beşinci tam puanı gönderiyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (68)