İstanbul artık ses kaldırmıyor
Gemiler sessiz, insanlar sessiz
İçimizden sessiz geçiyorsun
O kadar kalabalığız
Sessizliğimiz bundan çoğalıyor
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Tepine tepine on yıllardır canına okuduğumuz İstanbulu ayağa kaldırmak imkansız gibi.Duyarlı yüreği tebrik ederim.
Eski İstanbul siluetilerinde zarif minareler yükselirdi yedi tepeden. Boğazın iki yakasında yalılar, saraylar, köşkler. Sokak aralarında sakalar, yoğurtçular...
Şimdi artık bolca gökdelenler fışkırmış İstanbul' un her tarafından. Onca gökdelende ve varoşlarda yaşayan milyonlarca insanın sesini nasıl kaldırsın, nasıl ayırt etsin İstanbul?... Ruh mu bıraktılar istanbul' da. Alını yeşili soldurup dalını yaprağını kırdılar... Kutlarım Önder bey... Harikaydı...Nicelerine Sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta