Pek şirin oluyor İstanbul un çehresi.
Hatırlayanlar bilirler, o erken saatleri.
Hani keskin bir zil sesi ile uyanır ya.
Bin bir küfürle kalkarken akrebine, yelkovanına.
Gerek yok anlamaya nasıl giyindiğini,
Tek bilinen şey, sokağa atmak kendini.
Her yer karanlık, henüz altı olmamış,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
