Karşımda, masmavi Boğaziçi.
Ben yada Orhan Veli.
Gecelerdense öylesine bir gece,
Yağmurların yağdığı.
Senin olmadığın şu saatlerde, isterdim ki
Zamanın yarışı, bir şiir gibi
Hepten gözkapaklarımda tükenmeli.
Bilirim bu saatten sonra hep
Gözlerin İstanbul Rengi.
Dudaklarımaysa senden uzakta olmanın,
O mahsun bekleyişi gelmiş kurulmuş.
Yarı tebessüm, yarı kederli.
Ağır ağır yol almakta şu an belki,
Boğazda bir sandal,
Yada ardında bir yalkenli.
Bu saatten sonra bilirim,
Hayaller hep İstanbul Rengi.
24.01.1987
Cengiz MİŞE
Kayıt Tarihi : 3.1.2004 12:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cengiz Mişe](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/03/istanbul-rengi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!