İstanbul Özlemi Şiiri - Sores Welat Demir

İstanbul Özlemi

Şuh ve alımlıdır İstanbul, grup vaktindeki güzele benzer
Kalbine gelir, kalbini çalar, ve kapıyı açarsın sen
Kaplan bakışlıdır istanbul, nazlıdır kimi zaman, hırslıdır, ve lakin pek sevecendir
Kalbinin penceresine yanaşır, bakarsın odur, gözleridir, konuk edersin
Bir güzeldir o, dilber gibi, bir yakın insana ve bir uzaktır, hasretliktir, bir yudum sudur
Binbir çeşit masaldır, binbir çeşit kültür ve dil ve de din
Hikayeleri sığmaz cihana, şiirleri evrene, ama yaralarıda vardır duymaz yıldızlar
İstanbul, ah istanbul, iki göz, iki çeşme, binbir özlem ve umuttur
Aşk kıvılcımları dolaşır gecelerinde, sabahlara yorgan döşek kalmaz, çocukları üşür
Yürekler havalanmışsa bir ara, beyaz bulutlarda dans eder, martılar uçuşur vapur seslerine boğazda
Seni gördüm ya, hamd olsun, şükür olsun İstanbul
Ve üzülme, ziyanı yok yediğim onca polis dayağına haklı yürüyüslerimizde,
hükümettir, eli paktır –hesabı yanlış, artık alıştık
İstanbul, ah istanbul, sekiz yıllık ayrılıktı, şimdi kavuşmuşluktur sana
İsterim ki bir şiir yazayım ve binbir çeşit okuyayım sana
Ama kızma n’olur, yüreğim yanıktır şiirimde öyle
Ki sen de bilirsin gurbetli zamanlarda yürek bir çöl, toprak kıraçtır
Ve sessizliklerin en sessizi hakimdir insana
Yine de şiirler yazdım sana oralardan, gurbetlerden, sürgünlerden sıkça
Bilirim sen de bilirsin benim gibi; şiir hayattır, yaşamın bir öteki adıdır
Sana ve bana ve de bizim gibilere yürek ve şiir, şiir ve şehir, en güzel birkteliktir
Yani bilgi ve duyguların birlikteliği; umudun ve hasretin birleşimi
Gel hadi öyleyse, sarıl bana, koklaşalım ey istanbul
Ve masamızda olsun rakı ve meze, ve okuyalım Hafız’dan, Heyyam’dan, Melaye Cizrevi’den, Cıgerxun’dan, Nazım Hikmet’ten, Orhan Veli’den… bir hoşnut olalım
İşte o an, Istanbul, işte o an birlikte söylesek, iki arkadaş gibi, iki sevgili gibi
Şu güzelim cümleyi; Ve sevmekle başlayacak her şey! …

Ah keşke bu rüya hep böyle kalsa, ve hiç bitmese
Ne çok özlemişim seni, İSTANBUL… seni pek özlemişim.

swd

*