İstanbul Özlemi Şiiri - Zeki Tüyen

ben istanbul'da olmalıyım boğaz'da
emirgan'da huzur bulmalıyım
bilmem hangi bandıralı gemiler geçmeli gözlerimden
ortaköy camii'nin minareleri kalem gibi
karşıda bir başka istanbul, boğaz köprüsü
ve telaşlı insanlar adımları büyüyen
sucuların bardak sesleri yolların süsü

ben istanbul'da olmalıyım haliç'te
piyer loti'de kahvemi yudumlamalıyım
usulca yapraklar kımıldamalı ağaçlarda
gömütler ölümcül sessizlik öylesine derin
nice istekler noktalanan adaklarda

ben istanbul'da olmalıyım beyoğlu'nda
çiçek pasajı'nda kafayı çekmeliyim
sıradan bir sinemaya bilet almalıyım neşemden
sonra ara sokaklara sapmalıyım rasgele
ışıklı pencereler, ışıklı yazılar bir başka alem
bırakmalıyım kendimi caddelerce akan sele

ben istanbul'da olmalıyım şile'de
denizin maviliklerini kulaçlamalıyım
incecik kumlara uzanmalıyım güzelce
kulaklarıma çivilenmiş bir nihavent fasıl
bulutlar çocuklar gibi sevinçli gökyüzünde
ben istanbul olmalıyım velhasıl

ankara; 28.05.1975