İstanbul Oluyorsun Şiiri - Emrah Oral

İstanbul'a uyanıyorum mutlu-mutsuz arası bir rüya sonrası..
boğazımda ağlamaklı bir düğüm ve sönmeyen bir sigara daha..
Yeni bir güne,sensiz bir duman daha..
yaza küskün bir bahar,içimdeyse kış misali üşüten ahuzar..
ben istanbula uyanıyorum,güneşte sen istanbul oluyorsun..
susuyorum..
gözlerimde görünen,gülüşüme saklana ve insanlarca kimliği belirsiz acıların arasında yürüyorum kaldırım kenarlarında..
aklımdaysa uyanmak istemediğim o rüya..
seni beklediğim bankta soluklanıyorum..
yüzün geçiyor yüzümden,tutuklanıyor gülüşüm..
ve ben sol yanımı saklayıp yine mutlu maskemle insanların arasına karışıyorum..
ardımda kandıramadığım istanbul çınlıyor vapur sirenleriyle..
istanbul kanmıyor,kandırdığım insanlar gibi..
düşüyor maskem,
sol yanıma dokunuyorsun,
sen yine istanbul oluyorsun..

Pazar sabahı.. istanbul..
02/05/2010