İstanbul Olabilirsin Şiiri - Şeyda Kurtaran

Ay ışığı mı aşık denizlerine,
Yoksa güneş mi serenadına doymayan?
Yüreğimdeki acısın belki de,
Ya da hiç vazgeçemeyeceğim
Özlemim…
Sen ancak
İstanbul olabilirsin…

Yamalı bulutlara
Zift karası umutlar
Ve bir tutam sevda düşmüş.
Rüzgar okşarken vapurları
Yıldızlar sulara küsmüş.
Can simitlerine iliştirilmiş
Balık kokuları.
Ve hiç bıkmadan söylenen
Bir hasret türküsüymüş.
Sabahına yağmur yağarmış nedensiz,
Gecesine gözyaşlarıymış dolan sessiz sessiz…

Zarifliğindeyse yarınların
Kız Kulesi’yim dersin.
Mağrursa gözlerindeki ateş
Topkapı sensin.
Yürekler uğruna yanıyorsa
Boğaz’da bir bedensin.
Hayal olabilirsin ancak.
Ancak bu kadar güzelsen
İstanbul olabilirsin…