Istanbul'mu Demiştiniz Şiiri - Güler Ataş

Istanmul’mu demiştiniz?
Hiç unutmadım ki
Aklım sokaklarında kaldı
Kardır, kıştır fark etmez
Özlemle beklerim kapısında
Bayrampaşa’nın, metris’in.
Yanık kokusu sarmışken havayı
Yükselen çığlıklar yırtar kulaklarımı.

Istanmul’mu demiştiniz?
Aşklarım firari şimdi caddelerinde
Ayaklarım yorgun düşerdi
Kan kırmızı dudaklarını aramaktan.
Sadece düşlerimde şimdi
Sevgili teni gibi yakar
Vücudumu hasreti.

Istanbul’mu dediniz?
Nasıl unuturum
Yedi TİP’ liydim bahçelievler’de.
Bombardımana tutulurum hergün
Beyazıtta, taksimde.
Oluk oluk kan tutar
Aklımı
Anlatırım, anlatırım anlamaz
Mazhar Osman

Istanbul’mu demiştiniz?
Unuturmuyum
Anneyim ben Alibeyköy’de
Metin’im hala top oynar, büyümez
Unuturmuyum.
Yarimi hediye ettim kefensiz.
Kardeşimi uyuturum kollarında
Sevdalındı,ey İstanbul.
O yüzden derin uyur hala.

Istanbul’mu demiştiniz?
Ne kadar uzak şimdi bana
Oysa tophanedeyim hergün
Kollarımı açarım denize.
Bağırırım
Bekle bizi, bekle
Bekle eylem Türkülerin'le.

İstanbul’mu demiştiniz?
Aklım gezinir sokaklarında
Bir kavgadan bir kavgaya.
Ayaklarım aşkların en güzeline koşar.
Severim elbette şehrimi
Uzaklardan öyküler yollarım.
Dostlarımı ararım
Gidenlere yanarken yüreğim
Kalanlara sığınırım.

Istanbul’mu demiştiniz?
Çok özlüyorum
Çok…

12/04/2006