İstanbul Kendin Bul Şiiri - Yusuf Cesur

Bugün yine havan yok, puslu, sislisin.
Ağlamışsın dün gece söyle nedir derdin.
Benim olmaktı dileğin,oldu işte benimsin.
Yoksa pişmanmısın, benim olduğun için.
İSTANBUL.
Çamlıcanda bir hüzün,Fatihin üzgün.
Mahsun Eyüp sultan,Eminönü yorgun.
Martılar küsmüş boğaza, Marmara durgun.
Karışmış birbirine gecen,gündüzün.
İSTANBUL
Gün geçtikçe ağırlaşır yükün bilirim.
Büyüksün çok,derdin büyük bilirim.
Yaşlandın artık,bak buruştu tepelerin
Üzülme ben seni bu halinlede severim.
İSTANBUL.
Yaşayıpta diyemediğin bir şeylermi var.
Bu suskunluk neden,kim kırdı seni bu kadar.
Güneşin bir solgun artık,yıldızların sönük.
Dargınmısın bahara,neden gelmiyor hala.
İSTANBUL.
Şairler adına şiirler, destanlar yazar.
Sana olan aşklar ummanlar kadar.
Seni anlatmaya yetmez,yetmez lisanlar.
Beni ancak senin aşıkın anlar.
İSTANBUL.
Bir gün bende bırakıp giderim seni.
Sen beni bırakmassın,saklarsın değil mi?
Ya RAB ayırma ondan bu naciz bedeni.
Üstünmüş, altınmış ne farkederki.
İSTANBUL.