İstanbul, İstanbul Şiiri - Şahbettin Uluat

Beyazıt’ta bir kitapçı, pencereden bakıyorum.
Şehir durmadan akıyor, aynen, ben de akıyorum.
Bunca nefes, bunca renk, ses, masal gibi dinliyorum.
Kadim şehir İstanbul’un bu demini yaşıyorum.
*
Her ulustan bunca insan; caddelerde bir sel gibi,
Kimi cıva, kimi keklik, kimisi de heykel gibi.
Bazıları ev sahibi, bazısı garip, el gibi
İstanbul’u gözlerimle ve ruhumla okşuyorum.
*
Her günü ayrı bir rüya, her semti ayrı bir âlem,
Renkler, sesler hep iç içe ve değişmekte dem be dem.
Ne olur sonsuza kadar, ben bu rüyayı hep görsem.
Gözlerimi kapatıyor, her yere ulaşıyorum.
*
Hep Adalar’da yaşasam, açıklarda balık tutsam.
Ara sıra Çamlıca’ya çıkıp zamanı unutsam.
Bir ezan bulup, kendimi Süleymaniye’ye atsam.
Yüzlerce yıl, onca secde, ruhumda hissediyorum.
*
Haydarpaşa bunca canın kente gelip gittiği yer,
Pek çok hayalin başlayıp, pek çoğunun bittiği yer,
İskelede gemilerin sık sık halat attığı yer,
Merdivenlerinde durup boğazı seyrediyorum.
*
Her köşede bir evliya, sanki çağırıyor beni,
Üsküdar hafifletiyor, Beşiktaş yoruyor beni,
Topkapı, o emanetler ve hüzün kırıyor beni,
Her semtinde başka duygu adım adım geziyorum.
*
Bir akşam, gün batımında Sarayburnu’nda yürürken,
Kulağım martı sesinde, nemli boğazı solurken,
Dalgalar bir bir ardına sahil bandına vururken,
Bu efsaneler kentinin büyüsünde eriyorum.
*
Eyüp Sultan'a bir sabah namaz kılma sevdasıyla,
Cami tıklım tıklım dolu, cemaatlerin hasıyla,
Ruhumuz hayat buluyor, sahabenin ziyasıyla,
Sanki asr-ı saadeti bu makamda yaşıyorum.
*
Şimdi bir finans merkezi, dünyada parlayan yıldız,
Çağ bilgisayar çağıdır, teknoloji, internet, hız.
Modern bir merkezdir artık, tarih, doğa değil yalnız.
Eğitim, sağlık, ticaret, bir metropol biliyorum.
*
İstanbul’un büyüsüyle herkes heyecanlanırken,
Varoşları, gelen göçle her geçen gün canlanırken,
Kimi hızla tırmanırken, kimileri harcanırken,
Bazen sevinç, bazen hüzün türlü duygu yaşıyorum.
*
Sözler bitmez adam gibi anlatmaya kalksa biri,
Her köşesi ayrı âlem, ölüleri bile diri,
Her an buluşturur durur, eskileri, yenileri,
İstanbul'da her can gibi, ben de yenileniyorum.
*
Yıldız Parkında çiçeği ve ağacı okşamak var.
Gülhane Parkında gezip bir tarihi yaşamak var,
Surlarda Boğazdan geçen gemiyi selamlamak var,
Uzak kaldım bunca zaman, İstanbul’u özlüyorum.

02.12.2010 20.18