Bir İstanbul rüyası, çıktım yola
İki abajur yanıyor, ortada karyola
Kenarı işlemeli dantel, tülü ay yıldız,
Boğaza açılan kapıda, misafir ağırlar yalnız.
Tarih kokuyor, buram buram gözleri,
Kimlere tanık olmuş, yaşıyor izleri.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta