İstanbul’du gözlerin, mağrur ve derin.
Ve İstanbul gibi bakardı. Gözlerin
Dökülürdü, sular seller gibi yerlere.
Yeşerir idi, tohumları sevginin.
Bir tutku olurdun sen.
Senli kurgulara dalardım.
Sen… İstanbul ile aynı güzellikte olurdun.
Ve tıpkı boğazın, mavisi gibi gözlerin.
İstanbul kadar, güzeldi bakışların.
Gözlerine, meftun oluyordu yüreğim.
Seyre dalıp, derinliklerinde kayboluyorum.
Akşamsefasına, çıkmaya meylediyor gönlüm.
Bir sen, bir İstanbul, birde ay oluyor.
Sen mehtaplı bir gece de, İstanbul oluyorsun.
Boğazın da avare dolaşıyorum, İstanbullun.
Emirgan da senli oluyorum, bir kahve içimin de
Esen rüzgârına, baş döndüren kokun bulaşıyor.
İstanbul sen gibi, sen İstanbul gibi kokuyorsun.
18.06 2018
İLHAN KESKİN
Kayıt Tarihi : 18.6.2018 23:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!