İstanbulun çiçekleri gidiyorken ben;
Öptü usulca yaşlı gözümden.
Kaşındırsa da polenleri burnumu
Öptüm bende onları arılardaki özünden
Duydum kokusunu arıların ayaklarının
Tattım Peteklerinden çiçeklerin aşkını
Gördüm tepelerde İstanbulun tahtını
Oturdum bir çay içtim
Yol uzundu devam ettim
Yer: İstanbuldan Irak Bir Yer Tarih:11/07/1998
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta