İstanbul’da yaşamak zor arkadaş
aralık’da kar yağdı isatanbul’a
yollardan çamur akıyor
düşünce insanlar üstüne basıp geçiyor
kimse dönüpte yüzüne bakmıyor
üzerim kirlenir diye yerden bile kaldırmıyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta